پروفسور "رام شاندرن" در تحقیقی که در مورد وضعیت بدن انسان هنگام نمازخواندن،
با مجموعه ای از پژوهشگران آمریکایی انجام داد، به فعالیت بیشتر مغز انسان و
آرامش روحی هنگام نماز آگاه شد.
در این تحقیق علمی، مشخص شده این وضعیت پس از 50 ثانیه از آغاز نماز
آشکار میشه. میانگین ضربان قلب و احتمال لخته شدن خون به صورت مشترک
در حین نماز بین20 الی 30 درصد کاهش داره و همچنین پوست بدن مقاومت
بیشتری پیدا می کنه.
توی عکسهایی که از مغز هنگام نماز گرفته شده است، فعالیت مغز نمازگزار
به صورت قابل توجهی در مقایسه با حالتهای عادی افزایش پیدا می کنه و نورونهای
عصبی به صورت نورانی در اشعه های دریافتی از مغز به نمایش در میاد.
نتیجه گیری من: پس برای همینه که اگه حواسمون رو توی نماز جمع نکنیم هر چیزی که
گم کردیم و هر حرفی که می خواستیم به کسی بزنیم ولی یادمون رفته بود و
هر کاری که می خوایم انجام بدیم و ... سر نماز یادمون میاد!
نتیجه گیری مهم تر من: حالا تازه می فهمم چرا ابن سینا توی زندگی نامه ش نوشته
وقتی توی حل مسائل فلسفی به بن بست می رسید و از یه جایی جلوتر نمی تونست بره
می ایستاد نماز می خوند و بعد به جواب می رسید!
